De afgelopen week hoorden we vanuit verschillende bronnen (eerstelijnswerkers en onderwijs) signalen over de spanning in een aantal gezinnen, waarbij opvang in de school misschien kan zorgen voor wat ont-spanning of minders stress in het gezin. Het blijkt in de praktijk niet altijd eenvoudig om de kinderen toe te leiden naar die opvang.

In Antwerpen hebben een aantal stadsdiensten en het LOP hebben een aantal handvaten verzameld voor eerstelijnshulpverleners, die zeker ook relevant zijn voor andere steden en gemeenten. De handvaten kunnen helpend zijn tijdens de paasvakantie, maar ook daarna mochten de lessen in de scholen opgeschort blijven. Ze verspreiden deze naar eerstelijnshulpverleners (of de organisaties waar zij werken), die nauw in contact staan met gezinnen met kinderen in het basisonderwijs (uitbreidbaar naar secundair). Ze geven deze tips.

Vorm een team met de school! Probeer samen met de school en het CLB van de school een team te vormen in de communicatie over ‘opvang op school’. Luister naar de angsten van de ouders (bijvoorbeeld over besmettingsgevaar, wat als de politie ons tegen houdt) en koppel terug naar de school om samen antwoorden te zoeken (alle preventiemaatregelen worden gerespecteerd, het is een essentiële verplaatsing in dit geval). Spreek af met de school om ook zelf actief de ouders te contacteren en de kinderen uit te nodigen. Ook voor jongeren SO is de ‘tandem’ met de school goed om hen toe te leiden.
Antwerpen richtte een centraal meldpunt op. Als kinderen niet terecht kunnen in de opvang van de school (op schooldagen & in de paasvakantie) en je schat in dat de situatie voor het gezin niet veilig is, en je hebt het akkoord van de ouders, kunnen zij met scholen en clb’s opvangmogelijkheden bekijken (bijv. geïnstalleerde alternatieve opvangplaatsen).
Bij echt bedreigende situaties e.d. blijven uiteraard de meldpunten en vertrouwenscentra (al dan niet regionaal) de eerste contactpunten.