Vervoersarmoede kent verschillende vormen en is een probleem voor verschillende groepen in onze samenleving. Om efficiënte beleidsmaatregelen te treffen tegen vervoersarmoede moet er rekening gehouden worden met elk van die doelgroepen. Dat blijkt uit een onderzoek dat door onderzoekers van verschillende universiteiten werd gevoerd, in samenwerking met Mobiel 21 en het Netwerk Duurzame Mobiliteit, waar ook het Netwerk tegen Armoede deel van uitmaakt.

Samen met Koos Fransen (VUB/UGent) en Mobiel 21 bracht het Netwerk Duurzame Mobiliteit de resultaten van het onderzoek in kaart om het debat rond vervoersarmoede te onderbouwen.

Conclusies

• ‘de vervoersarme’ bestaat niet
• niet-mobielen zijn niet eenvoudig te vangen
• openbaar vervoer is onmisbaar
• geen toegang tot een auto is gelinkt aan een gebrek aan een sociaal netwerk
• er is een enorm groot potentieel voor de fiets
• vervoersarmoede en werksituatie zijn sterk gekoppeld

Aanbevelingen

• bijkomend diepte-onderzoek per profiel is noodzakelijk en het onderzoek moet aangevuld worden voor ontbrekende profielen
• beleidsmaatregelen afstemmen op de verschillende profielen
• afstemming van mobiliteitsmaatregelen en ruimtelijke maatregelen is noodzakelijk