“Wie weet wat er dan gaat gebeuren.” Het was met een bang hartje dat C., mama van een zoontje van 7 jaar, de stap naar het CLB zette. Haar eigen ervaringen met het CLB waren namelijk niet positief geweest. “Ik kende de CLB-medewerkster niet, had haar nog nooit gezien.” C. zette zich over haar twijfels heen en nam contact op met het CLB. “Ik vertelde de CLB-medewerkster over mijn eigen ervaringen en twijfels, en gaf aan dat het voor mij belangrijk is dat we samen uitzoeken wat het beste voor mijn kind is. Het is belangrijk dat het CLB dan ook uitzoomt van de schoolse omgeving en de volledige context meeneemt. Het ene staat namelijk niet los van het ander, elk gedrag heeft een oorzaak. Ik vind het dan ook niet erg dat het CLB contact heeft met bijvoorbeeld de juf of de logopedist, maar hamer erop dat ze mij als mama erbij betrekken.”.

Voor de Dag van de CLB-medewerker willen we de dossiers vanuit onze verenigingen waar mensen in armoede het woord nemen rond het CLB nog eens in de spotlights zetten. Niet altijd even recent, maar nog steeds brandend actueel.

‘Kansarmoede en Onderwijs. Beleidsdossier: Sociale dienst of Cel Schoolmaatschappelijk werk.’ Van Vrienden van het Huizeke, Brussel (2014).

‘Ouders in armoede en het CLB. Een andere kijk.’ Van Vierdewereldgroep Mensen voor mensen, Aalst (2014).