Het Netwerk tegen Armoede adviseert positief over het nieuwe wetsvoorstel dat de derdebetalersregeling verplicht wil maken voor alle soorten van zorg door alle zorgverstrekkers en voor iedereen. Ziek maakt arm en arm maakt ziek. Mensen in armoede stellen vaak gezondheidszorg uit omwille van financiële redenen. De ongelijkheid in toegang tot gezondheidszorg neemt elk jaar toe, zoals ook bevestigd in studies aangehaald in dit wetsvoorstel.

Als je na het betalen van vaste kosten, zoals huur, energie en water, moet kiezen tussen eten op tafel zetten of naar de jaarlijkse controle bij de tandarts gaan, is de keuze snel gemaakt. Zeker als je ook nog eens de tegemoetkoming van het ziekenfonds moet voorschieten.

“Vaak gebruiken we ons laatste geld om naar de dokter te gaan. Wanneer de ziekenkas het dan terug overschrijft, moeten we er nog enkele dagen op wachten voor het op onze rekening staat.” (Netwerk tegen Armoede)

Sinds 2022 is de derdebetalersregeling verplicht bij huisartsen voor patiënten die recht hebben op een verhoogde tegemoetkoming (VT). Het Netwerk tegen Armoede merkt dat mensen daardoor minder vaak zorg uitstellen. Meer en meer huisartsen passen de derdebetalersregeling ook universeel toe voor alle patiënten. Daar wint iedereen bij op het vlak van administratieve vereenvoudiging en een lagere drempel tot zorg. Toch is de maatregel niet voldoende aangezien de VT in bepaalde gevallen niet automatisch wordt toegekend. De non-take-up bij de groep rechthebbenden die geen automatische toekenning van de VT krijgen, is hoog.

Verder vraagt het probleem van de ereloonsupplementen en deconventionering meer aandacht van de politiek en de overheid aangezien dit de betaalbaarheid van de gezondheidszorg ondermijnt. Vooral de massale deconventionering van kinesisten en tandartsen is niet zonder gevolg voor basisgezondheidszorgen. We merken anderzijds enorm lange wachttijden bij die specialisten die toch nog geconventioneerd zijn waardoor mensen zorg te lang uitstellen.

Mensen die nu zonder problemen medische zorg kunnen betalen, kunnen dat ook als de derdebetalersregeling verplicht wordt. Het is een universele maatregel waarbij niemand erop achteruitgaat. Sterker zelfs, de administratieve vereenvoudiging betekent een winst voor iedereen. De grootste winst zit bovendien in het feit dat de meest kwetsbaren in onze samenleving wel een betere toegang krijgen tot gezondheidszorg.