Signalenbundel 2.0 - Corona één jaar later

Van bij het begin van de coronacrisis verzamelde het Netwerk tegen Armoede signalen en getuigenissen over de impact op het leven van mensen in armoede. Wat is de stand van zaken één jaar na de uitbraak van het virus? We vroegen het via de 58 verenigingen waar armen het woord nemen, Welzijnsschakels en ATD Vierde Wereld. De organisaties moesten noodgedwongen hun dagelijkse werking aanpassen. Ze gingen aan de slag met alternatieven om mensen in armoede te blijven bereiken en ondersteunen. De signalen en ervaringen zijn nu verzameld in de Signalenbundel 2.0.

Nieuw Vlaams Actieplan Armoedebestrijding gemiste kans voor effectieve en structurele aanpak van armoede

De Vlaamse Regering heeft op 25 september 2020 het Vlaams Actieplan Armoedebestrijding 2020-2024 (VAPA) goedgekeurd. Het Netwerk tegen Armoede is tevreden dat er werk is gemaakt van een VAPA, ondanks de coronacrisis. In volle crisis mensen in armoede betrekken is geen evidente opgave maar doet geen afbreuk aan het belang van een participatief beleid. “Dit actieplan stelt  teleur: er is weinig te merken van structurele maatregelen die een reëel verschil kunnen maken”, aldus waarnemend algemeen coördinator Nicolas Van Praet. “Omgekeerd valt in tal van acties de nadruk op de individuele verantwoordelijkheid van mensen op. We willen nu al aangeven dat er méér zal nodig zijn voor een VAPA dat die naam waardig is.” 

Kwetsbare jongeren worden over het hoofd gezien in coronacrisis

Netwerk tegen Armoede mist het perspectief van kinderen en jongeren in deze coronacrisis - in de eerst plaats van kwetsbare jongeren. We zijn nauw betrokken in de samenwerking tussen welzijn en jeugd om samen te kijken wat kwetsbare kinderen en jongeren, die vaak heel klein behuisd zijn zonder eigen kamer, digitale toegang en/of computer, nu nodig hebben en wat we hen kunnen bieden. We sporen de Vlaamse Regering aan om diezelfde reflex te maken en zijn blij dat minister van Jeugd Benjamin Dalle hier een lans voor breekt.

Zaadjes planten voor een inclusief toerismebeleid

Op vakantie gaan is allesbehalve vanzelfsprekend voor mensen in armoede. Er is niet alleen de financiële drempel. Je moet ook nog op je bestemming geraken en, eens je er bent, je er thuis voelen.

Hoe doe je aan vrijetijdsparticipatie samen met mensen in armoede?

De lokale verkiezingen zijn achter de rug. Nieuwe (cultuur)beleidsnota's moeten worden geschreven, lokale netwerken evalueren de voorbije bestuursperiode en schrijven een nieuwe afsprakennota. Het beleid en de uitrol van de Uitpas wordt herbekeken en krijgt opnieuw vorm. Wie mensen in armoede mee wil laten nadenken, moet hun eigen ervaring laten spreken: hoe kan ik vanuit die eigen ervaring constructief meepraten en mee nadenken?